Douro

De Dourorivier stroomt, onder majestueuze bruggen door (gemaakt door Eiffel), langs de plaatsen Porto en Villa Nova de Gaia in het Noorden van Portugal en kronkelt dan de bijzondere Douro-vallei landinwaarts binnen. Traditioneel staat het Douro gebied bekend om het verbouwen van de druiven voor de alom bekende versterkte Portwijn, maar de streek biedt ook geweldige (onversterkte) rode en witte wijnen. Maar ook rosé en mousserend. De verdeling Port/onversterkt is ongeveer 50/50.

Op de steile hellingen naast de Douro vindt men de karakteristieke terrasvormige wijngaarden, waar veelal inheemse druiven worden verbouwd. Er heerst een continentaal klimaat: ze hebben zeer hete zomers en strenge winters, de druiven worden halverwege september geoogst. De herfstkleuren in de vallei zijn dan prachtig. Het landschap is adembenemend.

De eeuwenoude wijnbouw van de Douro

De Douro kan grofweg worden opgedeeld in drie gebieden: de Baixo Corgo ligt het meest Westelijk en is het koelst van de drie. In het midden ligt Cima Corgo, hier wordt de meeste wijn geproduceerd. En ten Oosten, tegen de grens met Spanje, ligt Douro Superior. De zomers zijn hier het warmst.

De wijnbouw in het gebied gaat ver terug, al in de tijd van de Romeinen werden er gaarden gecultiveerd. Er zijn zelfs sporen gevonden uit 200 jaar voor Christus die wijzen op wijnbouwactiviteiten, zoals amforavazen voor de vergisting van de drank en stenen vaten voor het bewaren ervan. Maar de moderne geschiedenis van de wijnbouw in de Douro begint halverwege de zeventiende eeuw, wanneer Engelse handelaren Portwijnen introduceren aan de rest van de wereld. Maar tegenwoordig bewaren de wijnboeren hun beste druiven voor hun beste ‘normale’ wijnen.

Douro DOC

Al in de 18e eeuw werd de eerste classificatie uitgevoerd. Douro is één van de oudste wijngebieden ter wereld met een beschermde herkomstbenaming (Denominação de Origem Controlada): DOC Douro. Met een vrij recente Europese subsidie kon het wijnmaken in Portugal floreren, er werd moderne apparatuur aangeschaft, zoals pneumatische persen en roestvrijstalen tanks. De wijnbouw in de Douro is nog steeds bezig met een innovatieslag. De meeste wijnhuizen kiezen er echter voor om die moderne vinificatieprocessen te combineren met de traditionele technieken, zo oogsten ze nog met de hand en persen ze met de voet.

Om de kwaliteit van de Douro te bewaken werden er enkele regels opgesteld. De wetgeving voor het voeren van een DOC Douro op het etiket zijn als volgt: de wijn moet minstens 11% alcohol bevatten, er mag een maximale opbrengst zijn van 55 hectoliter per hectare en witte Douro wijnen moeten minstens twee maanden rijpen tegenover de acht maanden voor de rode wijnen. De lijst van toegestane druiven in het gebied is enorm.

Inheemse druiven

De Douro wijnen worden gemaakt met Portugese druivensoorten, veelal een blend van de Touriga Nacional, Touriga Franca, Catelão, Bastarda en Tinta Roriz voor de rode wijnen en de Gouveio, Rabigato, Malvasio Fina, Folgasão of Viosinho druiven voor de witte wijnen.

De Touriga Nacional is de belangrijkste druif in de Douro, voor het maken van Port én voor de onversterkte topwijnen. De druif geeft aroma’s van bosfruit, specerijen en zoethout. Elegant en rijp. De druif wordt vaak geblend met de Tinta Roriz, deze kennen we wellicht beter als de Tempranillo. In de Portugese Alentejo heet deze Aragonez.

Douro staat inmiddels goed bekend om zijn donkerrode, aromatische, zware en tanninerijke rode wijnen. De witte wijnen zijn kruidig, fris, droog en soms zelfs ‘notig’. De rode wijnen hebben een aardig bewaarpotentieel, terwijl de frisse witte wijnen tamelijk jong gedronken mogen worden.

De meest gerenommeerde wijnhuizen van de Douro zijn onder andere: Burmester, Wine&Soul, Fonseca. Niepoort, Kopke en W. & J. Graham's.