Duitsland is een wijnland bij uitstek, met een keur aan druiven en een diversiteit in landschap én terroir. Als leek is het echter niet zo makkelijk om te navigeren door het brede scala aan wijnen en classificaties. Neem nu ‘Grosses Gewächs’, ofwel de Grand Cru’s onder de Duitse wijnen.
Hoe komt de Duitse wijnclassificering tot stand? De Duitse wijnwetgeving die dateert uit 1971 verdeelt de wijnen onder in categorieën aan de hand van de gemeten ‘Oechsle’ in de druif ten tijde van het oogsten (dus niet in de wijn zelf). Deze zogenaamde ‘Oechsle’ is het suikergehalte van de druif. In deze gradaties, ofwel Pradikätsweinen, vinden we de Trocken, Kabinett, Spätlese, Auslese, Beerenauslese, Trockenbeerenauslese en Eiswein, grofweg van droog naar zoet.
Terroir is koning
Maar in 2012 riep het VDP een nieuwe classificatie in het leven, die niet gebaseerd werd op de Oechsle van de druif, maar werd bepaald aan de hand van het terroir van de wijn. De bodem, het microklimaat, het weer en de omgeving bepalen het karakter van de wijn; herkomst is belangrijk volgens de filosofie van de VDP oftewel het Verband Deutscher Prädikats- und Qualitätsweingüter.
De VDP is een vereniging met zo’n 200 actieve leden -wijnboeren en huizen- en is tegenwoordig het kloppend hart van de Duitse wijnbouw. Zij hebben deze classificatie in het leven geroepen om de continuïteit en kwaliteit van Duitse wijnen en gaarden in kaart te kunnen brengen en te waarborgen. Het is dus géén wetgeving, maar een classificering door een vereniging. De gedachte van de VDP achter een nieuwe classificatie was simpel: de Wijnwet van 1971 schoot tekort. Zo werden alle Duitse wijngebieden aangemerkt als kwaliteitsgebied en waren de ‘Lagen’ niet meer van elkaar te onderscheiden en daardoor de kwaliteit van de wijnen ook niet.
Het hoogst haalbare is Grosses Gewächs
De tweehonderd wijnmakers die zich aangesloten hebben bij de VDP produceren nu volgens strenge regels hun kwaliteitswijnen. De VDP classificeert de wijnen in de volgende categorieën: Gutsweinen, Ortsweinen, wijnen van Erste Lagen en van Grosse Lagen. Een Erste Lage wijngaard is van goede kwaliteit; een Grosse Lage is de absolute top. De droge wijnen van een Grosse Lage worden Grosses Gewächs genoemd. Kort samengevat: een VDP-Grosses Gewächs keurmerk op een fles verwijst dus naar het hoogste classificatieniveau voor droge wijnen van wijnboeren die lid zijn van het Verband Deutscher Prädikatsweingüter (VDP).
Regels en druiven
Aan deze wijnen van een topterroir zijn strenge regels verbonden, zo kennen de verschillende regio’s maar een aantal toegestane druivensoorten. De koelte van de Ahr is perfect voor het aanplanten van de Spätburgunder en staan de steile hellingen van de Mosel vol met de Rieslingdruif. De Riesling is overal in de Grosse Lage toegestaan, maar afhankelijk van de regio zijn ook druiven als Spätburgunder, Weissburgunder, Silvaner, Lemberger, Chardonnay en Grauburgunder toegestaan.
Verder mag de maximale opbrengst 50 hectoliter per hectare zijn en moeten de wijnen geproduceerd worden volgens traditionele vinificatietechnieken. Ook moeten de druiven handmatig geoogst zijn en mogen de wijnen niet meer dan 9 gram restsuiker per liter bevatten.
De wijngaarden worden tussentijds gecheckt door de VDP en voor én na de botteling worden de wijnen gekeurd door een speciale commissie. De Grosses Gewächs wijnen zijn te herkennen aan een GG embleem op de hals van de fles of op het etiket. De VDP heeft elf regio’s waarin ze actief is, waaronder de bekende Duitse wijnregio’s Rheinhessen, Nahe, Rheingau, Franken, Württemberg, Baden, de Ahr, Pfalz en de Mosel.
De meest gerenommeerde wijnhuizen met Grosses Gewächs wijnen zijn onder andere Dr. Bürklin-Wolf, Ökonomierat Rebholz, Knipser, Franz Keller, Weingut Reinhold Haart, Battenfeld Spanier, Kühling-Gillot, Peter Jakob Kühn en Schloss Lieser.
Hier vindt u alle Grosses Gewächs wijnen op Vintrado.